Contemplatieve Cinema Initiatie (DUTCH)
DUTCH
Contemplatieve Cinema Initiatie
Contemplatieve cinema is een vernieuwende minimalistische filmvorm die is begonnen in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw en die sinds de jaren 2000 sterk is gegroeid. Het heeft een ingetogen vertelwijze die wordt gekenmerkt door traagheid (het tempo van het alledaagse leven), verstilling (met ingehouden dialoog), afwezigheid van een klassieke dramatische opbouw (geen begin of einde), en spaarzaam gebruik van muziek (vaak met direct geluid).
Waar moet je starten als beginner? Ik raad u de volgende, relatief gemakkelijk te vinden films van harte aan: ze zijn boeiend en niet te lang of te sober. Hier zijn 5 titels in volgorde van toegankelijkheid:
Spring, Summer, Autumn, Winter... and Spring (2003) van KIM Ki-duk (overleden eind 2020), een Zen-verhaal dat de vijf levensfasen van een man uitbeeldt die weerklinken in de vijf seizoenen van het jaar.
It Must Be Heaven (2019) van Elia SULEIMAN, een absurde, bitterzoete komedie over de omzwervingen van de filmmaker in Palestina, Parijs en New York.
The Red Turtle (2016) van Michael DUDOK DE WIT, een prachtige, woordeloze animatie over het leven van een man die schipbreuk lijdt op een eiland.
All is Lost (2013) van J.C. CHANDOR, nog een verhaal over een schipbreukeling, waarin Robert Redford alleen op het scherm is op zijn boot op drift.
Freedom (2001) van Lisandro ALONSO, een jonge houthakker die geniet van zijn geïsoleerde leven op het Argentijnse platteland.
Elk van deze films geeft u een glimp van wat contemplatieve cinema inhoudt en wekt hopelijk uw honger naar meer van dit soort beschouwende films.
* * *
Find other languages of this text on Unspoken Cinema :
Comments